எக்ஸ்கியூஸ் மி, கேன் யு கிவ் மி சம் டிப்ஸ்?- மெக்சிகோ சலவைக்காரி-2

 ‘என்னடா நாலே நாள்ல அடுத்த சாப்டரை எழுதுறேன்னு நடுவானத்துல விட்டுட்டுப் போனவன், ஒரு வாரங்கழிச்சி வந்திருக்கானேன்னு யோசிக்கத்தான் செய்வீங்க. எழுத்தாளனுக்கு முதல் அந்தஸ்தே ‘பில்ட்-அப்’தான்னு ஒரு ஃப்ரெண்டு சொன்னார். அந்த ட்ரெண்டையும்  கொஞ்சம் ஃபாலோ பண்ணிப்பாத்துடலாமேன்னு ’திங்கிங்’ மோட்ல ஒரு ரெண்டு நாள் லேட்டாயிடுச்சி. மறப்போம், மன்னிப்போம்னு பெருந்தன்மையோட படிச்சிட்டு வாங்க.

சரி, மெக்சிகோ மேட்டருக்கு வர்றேன். ஃப்ளைட் கிளம்ப ஆரம்பிச்சதும் வயிற்றுக்கும், தொண்டைக்கும் நடுவுல ஒரு உருண்டையும் உருளுதடி’ன்னு ஒரு அடி எடுத்து வச்சேனா, அது வேற ஒண்ணுமில்லை. இருபது வருஷ விமானப்பயண அனுபவத்துல நம்மள விட்டு நகலாத டென்சன் சனியன். ஒரு கேள்விக்கு கூட பதில் தெரியாம முழிக்கிற, ஃபைனல் இயர் எக்ஸாம் எழுதவந்த பையன் மாதிரியேதான் தோணுது, எனக்கு ஒவ்வொரு விமான பயணமும்,...

9 மணிக்கு கிளம்பி, சரியா மூனு மணிநேரத்துல விமானம் மியாமியை ரீச் ஆயிடுச்சி. மெக்சிகோவுக்கு சாயந்திரம் 4 மணிக்குத்தான் ஃப்ளைட். கேப் கிடைச்ச 4 மணிநேரத்தை, உலகத்துல வேற எந்த ஜீவராசியா இருந்தாலும், மியாமி பீச்ல போய் ’கண்டு’ கழிக்கனும்னுதான் ஆசைப்படும். ஆனா நானோ விண்டோ ஷாப்பிங் பாக்கலாமுனு மெல்ல வீதி வீதியா நடந்து, எதுவும் வாங்காம, வெட்டியா அலைஞ்சிக்கிட்டிருந்தேன். எல்லாக் கடைகளுக்கும் போய் மெனக்கெட்டு மெனு கார்டு வாங்குறதும், விலைப்பட்டியலைப் பார்த்து துணுக்குற்று, ரிடர்ன் ஆகுறதுமா என் டைம் பாஸ் ஆகிக்கிட்டிருந்துச்சி.

அந்த நேரம் பாத்து, ,..’இன்னும் கொஞ்சம் தள்ளி வாடா தம்பி’ன்னு என்னை ஏதோ ஒரு அசரீரி அழைச்சமாதிரி இருந்துச்சி. நெருங்கிப்போய்ப் பாத்தா அட நெல்லுச்சோறு. இந்த நெல்லுச்சோத்தை எங்க பாத்தாலும் தன்னை மறந்து, ஜொள்ளு விடுறது தமிழனோட தலையாய தரித்திரங்கள்ல ஒண்ணுங்குறது தர்மசங்கடத்தோட ஒத்துக்கவேண்டிய உண்மை. ஒரு நல்ல கறிச்சோத்தை பொண்டாட்டி கையால சாப்பிட்ட ஈரம் காயாதது கூட மறந்து, காய்ஞ்ச  எருமை மாடு மாதிரியே அந்த நெல்லுச்சோத்தில பாஞ்சேன். [15 யு.எஸ்.டாலர்.] உப்பு, உறைப்பு எதுவும் இல்லாத அந்த சாப்பாட்டுல கைவச்சது ரொம்பத்தப்புன்னு முதல் வாய் வச்ச உடனே தெரிஞ்சதுன்னாலும், வேற வழியில்லாம பசிக்காக ஒரு வெட்டு வெட்டினேன். வெட்டி வேலை முடிந்து தண்ணீர் குடிக்கப்போனால்  சோடாவை ( Coke Pepsi yaithaam ingey soda yenbargal)சிபாரிசு செஞ்சாய்ங்க.  சோடாவெல்லாம் வேணாம் போடா என்றபடி, தண்ணீர் வரும் குழாய் என்று ஒருவர் காட்டிய குழாயைத் திறந்தால் பழுப்பு நிறத்தில் ஒரு திரவம் வெளியேறி என்னைப்பயமுறுத்திச்சி.  இன்னைக்கு சனியன் நம்ம கூட ஓவரா சடுகுடு ஆடுதே என்ற எண்ணத்துல, தண்ணீர் வந்த இன்னொரு குழாயைத்திறந்து, மாத்திரைகளையும் சேர்த்து மடக்’கி விட்டு ஆசுவாசமாகப்போய், விமான நிலையத்தில் அமர்ந்தப்போ, ‘மெக்சிகோ விமானம் கிளம்ப இன்னும் 90 நிமிடங்கள் இருக்கின்றன’  அறிவிப்பு வந்தது.

இனியும், அங்கிட்டு இங்கிட்டு நடமாடி எதற்கு சில வம்புகளை வாங்கிட்டு என்று நினைத்தபடி, ரா.கி.ரங்கராஜனின் ;நான் கிருஷ்ணதேவராயனை ஓப்பன் பண்ணியபடி ஒரு மூலையில் உட்கார்ந்தேன். நம்மை படிக்க விடுவார்களா? ‘ எக்ஸ்கியூஸ் மி’ என்றபடி ஒரு அழகுப் பதுமை என் பக்கத்துல,.. நானோ வாயடைச்சி ஆனந்த துக்கத்துல. பார்ட்டி பார்க்க கொஞ்சம் மாடர்னாக இருந்ததால, மாடலாக இருக்கலாம்ங்குற  எண்ணத்தில,மாட்லாடத்தொடங்கினால்,… அட நம்ம ஜாதி. பிஸினஸ் மேனேஜ்மெண்ட் ஃபிகர்.

கிருஷ்ணதேவராயரைக் கிடப்பில் போட்டுவிட்டு,  தொண்டையைக் கணைத்தபடி திரும்பினா,.. ஒரு ஜந்துவை விட கேவலமாக எண்ணி, அவ  தனது லேப்-டாப்பில டாப் அடிச்சிருந்தா. ‘என்னடா இது மதுரைக்காரனுக்கு வந்த சோதனை’ என்று மனசு மானம் மரியாதை பார்த்தாலும், ‘ எக்ஸ்கியூஸ் மி. திஸ் இஸ் மை ஃபர்ஸ்ட் மெக்சிகோ ட்ரிப். கேன் யு கிவ் மி சம் டிப்ஸ்’- சற்றும் கூச்சநாச்சமில்லாம ஹோட்டல் சர்வர் ரேஞ்சுக்கு இறங்கினேன்.

எவ்வளவு காலத்துக்குத்தான் பெண் என்றால் பேய் மட்டுமே இறங்கி வருவது. பேய்களுக்காக எப்போதாவது ஒருமுறை பெண்ணும் இறங்கி வரலாமேன்னு அந்தப்பொண்ணு  நினைச்சாளோ என்னவோ, அவள் லேப்-டாப்பை விட்டு இறங்கி வந்து என்னோடு கொஞ்சம் பேசலானாள்.  அவ பேரு எரிக்கா.

‘இரவு பத்து மணிக்கு மேல் வெளியே சுற்றவேண்டாம். ஷ்பானிஷ் மொழி தெரிந்தால் நல்லது’ என்று துவங்கி சுவாரசியமற்ற சில டிப்ஸ்கள் கிடைத்ததைத் தாண்டி, வேற ஒண்ணும் விஷேசமா  எரிக்காகிட்ட இருந்து கிடக்கலை.

கிடைச்ச  ஒரே ஆறுதல் அவளோட  பிசினஸ் கார்டு. ‘மெக்சிகோவில் ஏதாவது பிரச்சினை என்றால் என் தாய்வீட்டைத் தொடர்புகொள் உதவுவார்கள்’னு தந்தி மாதிரி சுருக்கமா சொல்லிட்டு பழையபடி அவ   லேப்-டாப்புல லேண்ட் ஆயிட்டா.
’ஷ்பானிஷ் மொழி சங்கீதம் மாதிரி என் காதில் விழுந்ததுன்னு’ நம்ம சாருநிவேதிதா எப்பவோ எழுதுனதை ஞாபகப்படுத்துற மாதிரி ஷ்பானிஷ் மொழியிலயும், இங்கிலீஷ்லயும் அறிவிக்க ஆரம்பிச்சி, நம்ம மெக்சிகோ விமானம் றெக்கை விரிக்க ஆரம்பிச்சிச்சி.
வழக்கம்போல ரொம்ப வயசான ஏர் ஹோஸ்டஸ்ங்க,வழிசலோட வரவேற்க, அட்லீஸ்ட் ஒரே ஒரு ஆறுதலாவது இருக்கட்டுமேன்னு எரிக்காவை அங்க இங்க ஏறிட்டுத்தேடுனேன்.’ தேடும் கண் பார்வை தவிச்சதுதான் மிச்சம். ரொம்ப பின் சீட்டுக்குப் போயிட்டாங்க போல’ன்னு மனசைத் தேத்திக்கிட்டு, ’கிருஷ்ணதேவராயரை’க் கையில எடுத்துக்கிட்டு படிக்க ஆரம்பிச்சேன். திடீர்னு பக்கத்து சீட்ல நம்ம சுஜாதா வந்து உட்கார்ந்தார்,...