திபெத்தை விழுங்கிய சீனாவும் ,தேளை விழுங்கும் சீனர்களும் !!!!!

சீனாவில் பரதேசி-31

Dalai Lama

இதற்கு முந்திய பகுதியைப்படிக்க  இங்கே சொடுக்கவும்.

http://paradesiatnewyork.blogspot.com/2017/01/blog-post_17.html

"திபெத் உணவகம் ரொம்ப தூரம் என்றால் வேண்டாம். இங்கே பக்கத்தில் எங்காவது சாப்பிட்டுப் போகலாம். நினைவிருக்கிறதா இன்று இரவு எனக்கு இலங்கைக்கு விமானம் அதற்குள் முடிக்க வேண்டியவற்றை முடித்துவிடவேண்டும்”.

"இல்லை நடந்து போகும் தொலைவுதான், வா போகலாம்"

திபெத் உணவகம் மிக அருகில் இருந்தது. உள்ளே நுழைந்தோம். அங்கு ஒருவருமில்லை. நான் கொஞ்சம் கலவரத்துடன் லீயைப் பார்த்தேன். அவன் அதனைப் புரிந்து கொண்டு "உணவுக்கு நான் கேரண்டி என்னை நம்பு", என்றான்.

திபெத் உணவு சீன உணவு போலவேதான் எனக்குத் தெரிந்தது. திரும்பவும் எனக்குத் தெரிந்த “வெஜிடபிள் சூப் நூடுல்ஸ் ஆர்டர்”, செய்தேன். நல்லவேளை அங்கே முள் கரண்டி இருந்தது. உணவு சுவையாகவே இருந்தது. சம்மர் பேலசின் அருகில் சாப்பிட்ட நூடுல்ஸ்க்கு சற்றும் குறையாத சுவை. சிறிதே காரமாய் இருந்ததால் எனக்கு ரொம்பப் பிடித்தது.

Tibet Restaurant in Beijing

அந்த சமயத்தில் கலகலவென சிரித்துக் கொண்டு நான்கு இளம் சிட்டுகள் உள்ளே நுழைந்தன. அவ்வளவுதான் அந்த சின்ன உணவகம் களைகட்டியது. அவர்களைப் பார்த்தேன். பள்ளி அல்லது கல்லூரி மாணவிகள் போலத் தெரிந்தனர். சளசளவென்று பேசிக் கொண்டு, சிரித்துக் கொண்டு, ஒருவரை யொருவர் அடித்துக் கொண்டு கும்மாளமாய் இருந்தனர். அதே உற்சாகம் என்னையும் தொற்றிக் கொள்ள லீயிடம் கேட்டேன்.

"இந்தப் பெண்கள் யார்?"

"இவர்கள் திபெத்திய பெண்கள், பள்ளி மாணவிகள்"  

"என்ன மொழி பேசுகிறார்கள்".

இவர்கள் திபெத்து மொழி பேசுகிறார்கள்.

நான் உடனே அந்தப் பெண்களை நோக்கி.

";ஹலோ பெண்களே, நான் இந்தியாவிலிருந்து வருகிறேன், நாங்கள் தான் உங்கள் தலைவரான தலாய் லாமாவுக்கு அடைக்கலம் கொடுத்து பாதுகாத்து வருகிறோம்"

அவர்கள் பேசுவதை நிறுத்திவிட்டு என்னை ஆச்சரியமாக பார்த்தனர். அப்போது லீ பேச வேண்டாம் என சைகை செய்தான். எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. நான் தப்பாக ஒன்றும் சொல்லவில்லையே.

அதன்பின் அமைதியுடனேயே சாப்பிட்டு முடித்து வெளியே வந்தோம். நாங்கள் வெளியே வரும்போது அந்தப் பெண்கள் என்னைப் பார்த்து, 'ஹேவ் எ நைஸ் டே" என்று சொன்னார்கள். நன்றி சொல்லி வெளியே வந்ததும் லீயைக் கேட்டேன்.

“லீ ஏன் என்னைப் பேச வேண்டாம் என்று சொன்னாய் ?, அவர்கள் திபெத்தியர்கள் என்றுதானே சொன்னாய். பாவம் சீனாவில் அடிமைப்பட்டுக் கிடக்கிறார்கள்”. "அப்படியெல்லாம் இல்லை. அவர்கள் மகிழ்ச்சியாக  இருக்கிறார்கள்".

"புரியவில்லை சுதந்திர நாடாக இருந்த திபெத்தை ஆக்கிரமித்தது சைனாதானே".

“ஆமாம்”.

“அவர்களின் தலைவர் தலாய் லாமா அதனால்தானே தன் தொண்டர்களோடு வெளியேறினார் ?”.

“ஆமாம் நீ சொல்வது உண்மைதான்”.

“பின்னர் ஏன் என்னைத் தடுத்தாய்?”.

“நீ சொல்வது உண்மைதான். ஆனால் சைனாவின் பகுதியாக திபெத் மாறிவிட்டபின், அது நன்றாக முன்னேறிவிட்டது”.

“பழமையில் ஊறியிருந்த அவர்கள் இப்போது வெகுவாக நாகரிக மடைந்துவிட்டனர். அதோடு அவர்கள் சீனாவில் எந்த இடத்துக்கும் வரலாம் போகலாம். எனவே அவர்கள் முன்பைக் காட்டிலும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள்”.

Karmappa

"ஆனால் அவர்களின் தலைவர் தலாய் லாமா அகதியாய் இந்தியாவில் வாழ்கிறாரே ?"

“தலாய் லாமா அவர்கள் தலைவரில்லை. இப்போது வேறு ஒரு தலைவர் இருக்கிறார். அவரின் கீழ் திபெத் மக்கள் நிம்மதியையும் மகிழ்ச்சியாயும் இருக்கிறார்கள்”.

           “புதிய தலைவர் ?”.

“சொல்கிறேன் கேள் ஒன்றுக்கு 2, ஒருவர் கர்மப்பா”

 “அது என்ன கர்மமோப்பா?”

“அடுத்து இன்னொரு தலைவரும் இருக்கிறார். அவர் பெயர் பஞ்சன் லாமா. இவரை சீன அரசு அங்கீகரித்துள்ளது”

 “ஏன் அங்கீகரிக்காது?, இவர்கள் சீன அரசை அண்டிப்பிழைத்து நாட்டைக் காட்டிக் கொடுக்கும் சாமியார்கள் ஆக இருப்பார்கள்”.

”ஷ் மெல்லப் பேசு. அவர்கள் கோபித்துக் கொள்ளப் போகிறார்கள்”

“என்ன இழவோ, சரி ரூட்டை மாத்து இப்போது எங்கே போகிறோம்?”.

“மியூசியம் போகனும்னு  சொன்னியே?”.

“ஆமா லீ ஒரு மியூசியம் கூட போகலியே?”.

Capitol Museum

அங்கிருந்து ஒரு டேக்சி எடுத்து ஒரு பிரமாண்ட கட்டிடத்துக்கு போனோம். அதற்குப் பெயர் "கேப்பிடல் மியூசியம்" என்றான் லீ.

“புத்தம் புதிதாக இருக்கிறதே”, என்று கேட்டேன்.

“2006ல் கட்டப்பட்டது இந்தப்புதிய கட்டிடம். ஆனால் 1981ல் இந்த மியூசியம் அமைக்கப்பட்டது”, என்றான்.

நன்கு சோதிக்கப்பட்டு உள்ளே அனுப்பப்பட்டோம். ஒரு தேர்ந்த அமெரிக்க மியூசியம் போலவே உள்ளமைப்பு இருந்தது. பல மாடிக்கட்டிடம், எஸ்கலேட்டர்கள், திரையரங்குகள், அதில் சீன வரலாறு ஓடிக் கொண்டிருந்தது. ஒவ்வொரு ஏரியாயும், மாடியிலும் வெவ்வேறு பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டு இருந்தது. அதில் சீனாவின் மிகப் பழமையான போர்சலின், பிரான்ஸ்( Bronz), ஓவியங்கள், ஜேட், சிலைகள், புத்தர் அமைப்புகள் என்று பல இருந்தன. கிட்டத்தட்ட 2 லட்சம் பொருள்கள் இருக்கின்றன. 2 கோடிப் பேர் ஒரு ஆண்டுக்கு வருகிறார்கள். மிகச் சுத்தமாக பராமரிக்கப் பட்டிருந்தன.

Capitol Museum

     சீனா எங்கேயோ போய்விட்டது. பல பரம்பரைகளின்  பல பேரரசர்கள் காலத்துப் பொருட்கள் அங்கு இருந்தன. சீனா போகிறவர்கள் கன்டிப்பாகப் போக வேண்டிய இடம்.

அதனைப் பார்த்து முடித்து அடுத்து "டர்ட் மார்க்கெட்"( Dirt Market) என்ற இடத்துக்குப் போனோம். அமெரிக்காவில் இருக்கும் ஃபிளீ  மார்க்கட் போல (Flea Market) இருந்தது. நம்மூர் சந்தை  போல வைத்துக் கொள்ளுங்களேன். இங்கு பழைய புதிய கலைப் பொருட்கள் ஏராளமாக இருந்தன. விலைதான் அதிகமாக இருந்தது. நம்பி வாங்குவதற்கு பயமாக இருந்தது. பழைய பொருட்களை அப்படியே பிரதி எடுப்பதில் சீனர்கள் வல்லவர்கள் ஆயிற்றே.

அதையும் பார்த்து முடித்து லீயிடம் விடைபெற்று ரூமுக்கு வந்தேன். பக்கத்தில் ஒரு உணவு மார்க்கட்டையும் பார்த்துவிடச் சொன்னாள் ஜோஹன்னா. அதன் பெயர் வாங்பியூஜிங் ( Wangfuging) மார்க்கெட்  .கடைசியாக சீன உணவை ஒரு கை பார்த்துவிடலாம் என்று போனால் அங்கே பாம்பு, தவளை மற்றும் தேள் வகைகள் பொறித்து வைக்கப்பட்டதைப் பார்த்து தெறித்து ஓடி வந்துவிட்டேன். 

Wangfujing Night Market 

சீனர்கள் அதனை காராசேவு போல கரக் மொறுக்கென்று சாப்பிடுவதைப்பார்க்கும்போது எனக்கு வயிற்றில் தேள் ஊறியது போல இருந்தது. நமக்கு சான்டவிச் தான் லாயக்கு என்று சாப்பிட்டுவிட்டு கிளம்பி ஏர்போர்ட் வந்து ஏர்லன்கா விமானத்தில் உட்கார, சேலை கட்டிய பணிப்பெண் வந்து வணக்கம் என்று சொல்லியது காதில் தேனாய்ப்  பாய்ந்தது. விமானம் மேலேறிப் பறக்க பீஜிங்கிற்கு குட்பை சொன்னேன்.

-முற்றும்.

பின்குறிப்பு :

அடுத்த வாரம் முதல் இலங்கையில் பரதேசி தொடர் ஆரம்பம், உங்களின் தொடர்ந்த ஆதரவுக்கு நன்றி.